ساعتها زیر دوش به کاشی های حمام خیره میشوی...غذایت را سرد میخوری...  

ناهارها نصفه شب... صبحانه را شام... لباسهایت دیگر به تونمی آیند همه را 

قیچی می زنی...

ساعتها به یه آهنگ تکراری گوش میدی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمی شوی... شبها   

علامت سوالهای فکرت می شمری تا خوابت ببرد... و در آخر...

تنهایی از تو آدمی می سازد که دیگر شبیه آدم نیست...